Week 4 bij Sjaki-Tari-Us

Wow! We zitten nu al in de 4de week van onze stage bij Sjaki-Tari-Us! De tijd gaat hier zo snel, voor we het weten zijn we alweer thuis… Aah nog niet aan denken!
Ik heb het nog steeds heel erg lekker hier op Bali. Het is fijn dat er wat meer structuur in de dagen zit maar die vakantie van hiervoor was ook wel erg lekker! We moeten nu gewoon weer vroeg op elke ochtend, dat is toch weer even wennen.

Jik en ik staan tot nu toe vooral op de groep met de tieners. Wij gaan bij deze groep ook ons project voor school doen dus vandaar dat we daar nu veel zijn. Meestal is er een groep van ongeveer 10 tieners aanwezig. Soms wat minder en soms wat meer. De tieners komen rond 10.45/11.00 binnen druppelen. Sommige gaan zelfstandig met de scooter, ééntje wordt opgehaald door één van de teachers en een grote groep wordt opgehaald met een bus. De leeftijd loopt uiteen van 13 tot 30. Je merkt dat de tieners onderling een erg goede band hebben. Ze kunnen erg met elkaar lachen, helpen elkaar en spreken elkaar ook aan op foutjes. Om 15.00 zijn de tieners klaar, gaat iedereen naar huis (pulang) en sluit de school.

Elke dag heeft een duidelijke structuur. Zo beginnen de tieners met het gebed en de absentie, ze hangen allemaal om de beurt hun foto + naam op een bord. Daarna schrijven ze hun naam op het bord. Het niveau bij de tieners is erg verschillend. De ene tiener kan zijn/haar naam heel goed schrijven, de ander kan alleen 22222 schrijven of krulletjes. Ik vind het goed om te zien dat ze dit toch elke ochtend herhalen en niet bijvoorbeeld de tieners overslaat die het ‘niet kunnen’. Na de namen bespreken ze welke dag het vandaag is, wat de datum is, de maand en het jaar. Deze schrijven ze ook om de beurt op. Ze helpen elkaar ook goed tijdens het opschrijven. Daarna bespreken ze wat ze allemaal gaan doen die dag en mogen een paar tieners de picto’s hardop voorlezen. Er is ook een jongen die dat in het Engels kan doen, daarna kijkt hij altijd even naar ons zo van: he, dat begrepen jullie zeker wel haha!

Na deze opening van de dag gaan de tieners eten en drinken (makan dan minum). Ze zitten aan lage tafels en hebben allemaal een broodtrommeltje met nasi goreng of iets anders lekkers. Wij gaan rond 12.00 eten met alle docenten en de vrijwilligers. Erg lekker eten, met je handen! Als de tieners hun eet spullen opgeruimd hebben gaan ze dansen (menari). Wij zijn dan ook al klaar en dansen met ze mee. Ze hebben een aantal vaste liedjes waar ze een dansje op hebben geleerd. Ook hierbij zie je dat het niveau tussen de tieners heel verschillend is. De een staat helemaal vooraan te dansen en doet voor wat de andere moeten doen, een ander gaat er even lekker bij zitten en weer een ander kijkt vooral om zich heen. Ze zijn erg vrolijk tijdens het dansen en vinden het leuk als wij meedoen. Ze dansen de magarena en op een liedje van Usher en die ene van essedehiphapdehipdeheppietothenowamahappiendefoediefadefoediediedoe. Weet je wel? Doen wij gewoon lekker aan mee hoor! Na het dansen gaan ze even wat drinken (minum) en daarna gaan we leren (belajar). De groep wordt nu meestal in kleinere groepjes verdeeld zodat ze de activiteit beter aan kunnen passen op het niveau van de tieners. Soms oefenen ze met tellen, satu, dua, tiga, empat, lima, enam, tujuh, delapan, sembilan, sepuluh… of ze krijgen een werk stencil. Het is af en toe lastig om iedereen geconcentreerd door te laten werken haha. Soms zijn een aantal tieners erg moe en gaan ze liever een dutje doen met hun hoofd in je schoot dan aan hun werk. Het is lastig om met de tieners te communiceren nu we de taal nog niet zo goed spreken. De communicatie gaat meestal via de teacher of de assistent en direct met de tieners communiceer je vooral met wijzen, ja en nee en gezichtsuitdrukkingen. Het groepje dat overblijft in de klas heeft een wat hoger niveau. Zij oefenen met optellen en aftrekken, woorden spellen en schrijven. Zelf leren wij daar natuurlijk ook veel van. We kunne goed oefenen met simpele woorden en met tellen. Er is ook een meisje dat ons allebei helpt met Indonesisch leren. Gisteren was zij bijvoorbeeld aan het kleuren, elk ding wat ze tekende benoemde ze voor mij in het Indonesisch en liet ze mij herhalen. Gewoon een gratis lesje Behasa! Echt heel lief dat ze ziet dat wij het willen leren en dat ze ons helpt.

Na het leren (belajar) gaan de tieners de school schoonmaken. Ze krijgen allemaal hun eigen taken. Zoals het schoonmaken van de wc’s, het kantoor, het vegen van de vloer of de stoep voor de school schoonmaken. Ook hier zijn een paar tieners erg actief aan het schoonmaken en gaan andere liever languit ergens liggen voor een ventilator of op een skateboard. We kunnen wel erg met/om ze lachen. Je kan ze soms ook makkelijk motiveren om nog eventjes wat schoon te maken. Maar ik heb ook al een keer gezien dat een van de tieners stiekem naar boven sloop zodat hij niet hoefde te helpen met schoonmaken haha, heel slim! Ik heb hem natuurlijk opgehaald en heb toen samen met hem zijn taakje gedaan.

Na het schoonmaken krijgen de tieners gym van hun eigen teachers. Dat vinden ze allemaal erg leuk om te doen! Ze zijn meestal erg enthousiast en doen goed mee. Ook als iemand anders bijvoorbeeld de beurt heeft zijn ze alsnog betrokken en moedigen de ander aan. Erg leuk om te zien, ik denk dat ze hier veel energie van krijgen!

Na het gymen zingen we het liedje over naar huis gaan:
Gelang sipaku gelang,
Gelang sirama rama
Mari pulang, marilah pulang
Pulang lah kita, bersama-sama

Betekend: lets go home, lets go home together. Lief he?

En dan krijgen we van de meeste tieners een hand, sommige vergeten het of willen snel naar huis haha. Heel netjes dat ze dat doen, bij de kleintjes doen ze je hand tegen hun voorhoofd of geven ze een kusje op je hand. Dat doen ze uit respect voor degene die ze een hand geven.
En zo gaat een dag bij de tieners!

Ik heb aangegeven dat ik het wel leuk vind om ook wat vaker bij de kleintjes te zitten zodat ik hun, en zij mij beter leren kennen. En in die klasjes gaat het er weer heel anders aan toe!

Na school gaan we meestal lekker naar ons huisje, even chillen of ergens wat drinken. We zijn nu nog best bek af na zo’n dagje haha. In de avond natuurlijk altijd uiteten en we liggen er (meestal) weer vroeg in omdat de wekker weer optijd gaat de volgende dag.

In het weekend maken we uitstapjes naar het strand, op vakantie in eigen land haha. We hebben een hele lijst met alles wat we hier nog willen doen dus we hoeven ons niet te vervelen! We willen de berg hier nog beklimmen, nog fietsen door de rijstvelden, ergens een massage doen, nog een keer naar de sauna, we gaan nog een week naar de andere locatie van Sjaki-Tari-Us in Singaraja (waarschijnlijk ergens in november) en we willen nog naar Amed en de watertempel: Tanah Lot en en en… nog veeeeeeel meer!

Ons huisje is ook nog steeds prima bewoonbaar, behalve dat we af en toe kakkerlakken in de badkamer hebben ;) Het wordt elke dag schoongemaakt, het is hier lekker rustig en Njoman zorgt goed voor ons. Hij maakt zich af en toe zelfs een beetje zorgen als we in het weekend uit gaan/laat thuis komen. Hij is af en toe strenger dan mama thuis maar helpt ons weer goed met Indonesisch en we kunnen altijd alles aan hem vragen.
Ik had twee vogeltjes gekocht in een kooitje toen Jik in Kuala Lumpur was. Daar is er eentje van overleden… Dus we hebben er nog maar 1. Ik denk dat hij ziek was of hij merkte dat Jik terug was en dat hij niet meer nodig was.

Mijn ouders, broertje en zusje komen 19 oktober!! Dan ga ik met hun, Jikkemien en Desiree naar Java! We willen de Bromo beklimmen, Borobudur zien, een trein reis maken en dan binnen een week weer terug vliegen naar Bali. Heel veel zin in!!!

Ik heb een app op mijn telefoon die telt hoeveel dagen we al weg zijn: 68 dagen, 22 uur, 9 minuten en 10 seconden. Klinkt veel maar zo voelt het absoluut niet! Nog lang niet naar huis :) En we blijven genieten van elk moment want de tijd gaat hier niet normaal snel...