De eerste paar dagen, voor de enthousiaste lezer
Door: Lizzy
09 September 2014 | Indonesië, Ubud
Halloooo allemaal!
Dit verslag had ik de eerste week geschreven maar niet op onze blog gezet omdat dat toen nog niet zo soepel ging. Het is dus een blog van het begin van de reis.
Het is hier superrrrrrr!!! Het ruikt hier lekker, de mensen zijn aardig, het is heerlijk warm (wel benauwd maar daar wen je aan), overal is super mooie natuur, overal leuke kraampjes voor eten en spulletjes. We hadden vanaf het vliegveld nog maar een klein stukje gereden en toen zeiden jik en ik al; hier gaan we nooit meer weg!
Voor mijn gevoel ben ik echt snel gewend aan een totaal ander land! Geen cultuurshock en geen jetlag! Het is gewoon precies zoals ik me had voorgesteld, en dan nog beter. Dat we hier zo lang blijven geeft een soort rust dat we nu niet heel veel moeten, dus echt vakantie kunnen vieren. Maandag komt de broer van Jikkemien, Hette. Dinsdag gaan we onze backpack inpakken om naar de Gili eilanden te gaan, het plan was eerst om naar Flores te gaan maar we hebben toch meer zin in de Gili na alle goede verhalen! Lombok krijgen we niet hele positieve verhalen over dus misschien slaan we die over maar dat zien we dan allemaal wel weer! Ook omdat het daar heel erg islamitisch is en wij toch wel graag in korte broekjes lopen met dit warme plak weer!
De Indonesische taal en omrekenen naar de Indonesische Roepia is wel lastig. Ze praten gebrekkig engels dus soms verstaan we er geen bal van. En €1 is 16.400 Roepia, met mijn dyscalculie(?) is dat niet altijd handig. Ik geef steeds te weinig dus jik let op het geld!
We zitten nu tot dinsdag in een homestay. Het heet Sumantra en het is echt super luxe. We hebben ons eigen huisje aan een van de drukste wegen van Ubud, dus lekker in het centrum. We krijgen elke ochtend een ontbijtje en vandaag is onze kamer helemaal verschoond haha met allemaal bloemetjes op het bed en op de wc.
Je ziet hier op straat overal van die offerdingen. Dat zijn kleine mandjes van riet of bananenbladeren met kleine bloemetjes, koekjes, rijst en wierrook erin. Ze liggen meestal voor de deur, maar ook in de auto en op waterleidingen of eletriciteitskastjes. Elke dag zijn ze bezig met het maken van die mandjes. Je mag er niet op staan tot de wierrook uit is. Er was ook een keer een vrouw op de mark die van ons 100.000 had gekregen voor 2 portomoneetjes (dat is veel te veel geld, 6,40!) en die ging toen dat briefje overal tegen aan slaan. Haha wij moesten er wel om lachen maar die vrouw was bloedserieus.
We zijn nu dus eigenlijk vooral bezig met eten, slapen, drinken en weer opnieuw. Dus we hebben nog niet alle bijzondere dingen gezien hier in Ubud maar daar hebben we nog genoeg tijd voor! Zou zonde zijn als we alles al gezien hadden en dan hier nog 4 maanden zitten! We zijn wel al bij het monkey forrest geweest. Daar waren we erg nieuwsgierig naar. De apen lopen daar gewoon los in een groot bos. Ze zijn niet heel brutaal want dat is ze wel afgeleerd door de Balinezen die daar rondlopen met katapultjes om de aapjes te corrigeren, zielig. Maar ze hebben een enorm stuk bos waar ze vrij kunnen leven. Het zijn er heel veel en allemaal met kleintjes.
Ik hou heel erg van het eten hier, hoe pittiger hoe beter. Van Jik hoeft dat niet zo nodig. We zijn gisteren uiteten geweest bij Cinta en dat was echt heeeeerlijk! Ik had alleen geen pittig gerecht maar ik kon er wel rode peper bijkrijgen. Dus ik meteen (iets te enthousiast) dat hele bakje met rode peper erover heen gooien. Dat was iets te pittig maar wel heel erg lekker! Blussen met alcohol helpt haha.
We zijn na het eten langs Sjaki-Tari-Us geweest, de organisatie waar wij vanaf september 5 dagen in de week zullen zijn. Daar waren twee Nederlandse meisjes aan het hosten. Zij hebben ons even rond geleid en we zijn met hun drankjes gaan doen. Was heel erg gezellig! We zullen geduld moeten hebben want het gaat hier allemaal want minder snel dan in Nederland. Sowieso ook met afspraken, tijdens uiteten of op de stoep. Balinezen leven heerlijk rustig en nemen voor alles de tijd. Dat is eigenlijk heel erg lekker en proberen jik en ik al een beetje over te nemen. Bijvoorbeeld langzamer lopen op de stoep. In Nederland haal ik altijd iedereen in maar nu proberen we steeds achter mensen te blijven. Krijg je het ook minder warm van! Dus we gaan daar gewoon op z'n Balinees de teachers teacher. Rustig aan: pelang-pelang!
DIKKE KUSSSSSSSSSS
Dit verslag had ik de eerste week geschreven maar niet op onze blog gezet omdat dat toen nog niet zo soepel ging. Het is dus een blog van het begin van de reis.
Het is hier superrrrrrr!!! Het ruikt hier lekker, de mensen zijn aardig, het is heerlijk warm (wel benauwd maar daar wen je aan), overal is super mooie natuur, overal leuke kraampjes voor eten en spulletjes. We hadden vanaf het vliegveld nog maar een klein stukje gereden en toen zeiden jik en ik al; hier gaan we nooit meer weg!
Voor mijn gevoel ben ik echt snel gewend aan een totaal ander land! Geen cultuurshock en geen jetlag! Het is gewoon precies zoals ik me had voorgesteld, en dan nog beter. Dat we hier zo lang blijven geeft een soort rust dat we nu niet heel veel moeten, dus echt vakantie kunnen vieren. Maandag komt de broer van Jikkemien, Hette. Dinsdag gaan we onze backpack inpakken om naar de Gili eilanden te gaan, het plan was eerst om naar Flores te gaan maar we hebben toch meer zin in de Gili na alle goede verhalen! Lombok krijgen we niet hele positieve verhalen over dus misschien slaan we die over maar dat zien we dan allemaal wel weer! Ook omdat het daar heel erg islamitisch is en wij toch wel graag in korte broekjes lopen met dit warme plak weer!
De Indonesische taal en omrekenen naar de Indonesische Roepia is wel lastig. Ze praten gebrekkig engels dus soms verstaan we er geen bal van. En €1 is 16.400 Roepia, met mijn dyscalculie(?) is dat niet altijd handig. Ik geef steeds te weinig dus jik let op het geld!
We zitten nu tot dinsdag in een homestay. Het heet Sumantra en het is echt super luxe. We hebben ons eigen huisje aan een van de drukste wegen van Ubud, dus lekker in het centrum. We krijgen elke ochtend een ontbijtje en vandaag is onze kamer helemaal verschoond haha met allemaal bloemetjes op het bed en op de wc.
Je ziet hier op straat overal van die offerdingen. Dat zijn kleine mandjes van riet of bananenbladeren met kleine bloemetjes, koekjes, rijst en wierrook erin. Ze liggen meestal voor de deur, maar ook in de auto en op waterleidingen of eletriciteitskastjes. Elke dag zijn ze bezig met het maken van die mandjes. Je mag er niet op staan tot de wierrook uit is. Er was ook een keer een vrouw op de mark die van ons 100.000 had gekregen voor 2 portomoneetjes (dat is veel te veel geld, 6,40!) en die ging toen dat briefje overal tegen aan slaan. Haha wij moesten er wel om lachen maar die vrouw was bloedserieus.
We zijn nu dus eigenlijk vooral bezig met eten, slapen, drinken en weer opnieuw. Dus we hebben nog niet alle bijzondere dingen gezien hier in Ubud maar daar hebben we nog genoeg tijd voor! Zou zonde zijn als we alles al gezien hadden en dan hier nog 4 maanden zitten! We zijn wel al bij het monkey forrest geweest. Daar waren we erg nieuwsgierig naar. De apen lopen daar gewoon los in een groot bos. Ze zijn niet heel brutaal want dat is ze wel afgeleerd door de Balinezen die daar rondlopen met katapultjes om de aapjes te corrigeren, zielig. Maar ze hebben een enorm stuk bos waar ze vrij kunnen leven. Het zijn er heel veel en allemaal met kleintjes.
Ik hou heel erg van het eten hier, hoe pittiger hoe beter. Van Jik hoeft dat niet zo nodig. We zijn gisteren uiteten geweest bij Cinta en dat was echt heeeeerlijk! Ik had alleen geen pittig gerecht maar ik kon er wel rode peper bijkrijgen. Dus ik meteen (iets te enthousiast) dat hele bakje met rode peper erover heen gooien. Dat was iets te pittig maar wel heel erg lekker! Blussen met alcohol helpt haha.
We zijn na het eten langs Sjaki-Tari-Us geweest, de organisatie waar wij vanaf september 5 dagen in de week zullen zijn. Daar waren twee Nederlandse meisjes aan het hosten. Zij hebben ons even rond geleid en we zijn met hun drankjes gaan doen. Was heel erg gezellig! We zullen geduld moeten hebben want het gaat hier allemaal want minder snel dan in Nederland. Sowieso ook met afspraken, tijdens uiteten of op de stoep. Balinezen leven heerlijk rustig en nemen voor alles de tijd. Dat is eigenlijk heel erg lekker en proberen jik en ik al een beetje over te nemen. Bijvoorbeeld langzamer lopen op de stoep. In Nederland haal ik altijd iedereen in maar nu proberen we steeds achter mensen te blijven. Krijg je het ook minder warm van! Dus we gaan daar gewoon op z'n Balinees de teachers teacher. Rustig aan: pelang-pelang!
DIKKE KUSSSSSSSSSS
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
